رییس کمیته فرهنگی شورای شهر تهران با انتقاد از عدم ارائه گزارش نظارتی کمیسیون برنامه و بودجه به اعضای شورا قبل از قرائت در صحن شورا، گفت: این مدل ارائه گزارش سالها است که تکرار می‌شود، اما برخی اعضا در صحن عادت کرده‌اند بی توجه به اشکالات، از همه چیز تشکر کنند.
مجتبی شاکری پس از استماع گزارش نظارتی یک ساله پروژه‌های تملک دارایی سرمایه‌ای سال 95 که توسط رییس کمیسیون برنامه و بودجه ارائه شد، گفت: بسیار مهم است که بدانیم در یک گزارش نظارتی چه چیزی را با چه چیزی مقایسه می‌کنیم و ابزار سنجش برنامه چیست. گزارش مذکور مهم‌ترین گزارش نظارتی است چراکه برنامه ریزی سال نخست (92) فعالیت شورای چهارم در شورای سوم تنظیم شده بود و ما در بودجه نویسی سال دوم (93) گزارش نظارتی مان از عملکرد سال اول کافی نبود ، اما سال سوم(95-94) سال طلایی تنظیم بودجه و اعمال نظارت ماست که اکنون گزارش نظارتی آن را آقای دبیر ارائه کردند و نیمه دوم سال 96 نظارت توسط شورای پنجم بر عملکرد شهرداری اعمال خواهد شد…
وی ادامه داد: برخلاف رویه ای در شورا باب شده و همه از ارائه این قبیل گزارش‌ها تشکر می‌کنند، معتقدم یک اشتباه در گزارش‌های کمیسیون برنامه و بودجه به صورت مکرر تکرار می‌شود و آن عدم ارائه گزارش به کمیسیون‌های تخصصی قبل از طرح در صحن است. متنی که از مهم‌ترین سال نظارتی شورای شهر تولید شده اصلا به دست اعضا نرسیده و یکصد و 40 آمار و عدد به شکل رگباری از جلوی چشم ما در صحن عبور می‌کند. این مدل گزارش‌دهی چطور قرار است برای اعضای شورا منطق مقایسه ایجاد کند؟
شاکری با بیان اینکه گزارش‌های نظارتی قبل از ارائه در صحن باید توسط کمیسیونها مورد بررسی کارشناسی قرار بگیرد و مشخص شود کدام قسمت‌های برنامه با برنامه‌ریزی‌ها منطبق بوده و کدام قسمت‌ها عقب است. تنها در این صورت خواهیم دانست از کدام بخش از عملکرد شهرداری باید تشکر و کدام بخش را تقبیح کنیم. مهم است که بدانیم در گزارش‌های نظارتی چه چیزی را با چه چیزی قیاس می‌کنیم اما چنین متری در اختیار اعضای شورا وجود ندارد.
وی با بیان اینکه معلوم نیست از اعداد و ارقام این گزارش قرار است چه استفاده‌ای بشود، گفت: گزارش‌های نظارتی قبلی هم در اختیار ما قرار نگرفت که بتوانیم تحولات سال 95 را با قبل از آن مقایسه کنیم.
رییس کمیته فرهنگی شورای شهر تهران با انتقاد و اعلام نارضایتی از تحقق برنامه های پیش بینی شده و گزارش نظارتی در اینخصوص گفت: تصویری که من از اجرای پروژه ها وبرنامه ها در این بخش دارم راضی کننده نیست و از دلایل آن عدم ارائه نظام پایش برنامه است. شاخص‌های پایش برنامه‌های فرهنگی را که باید سال اول برنامه پنج‌ساله دوم ارائه می شد ، هنوز هم دراختیار نیست. در موقغیتی اینچنین و نبود ترازوی سنجش و پایش چگونه قرار است میزان تحقق اهداف برنامه را بسنجیم. مگر تنها با تکیه بر میزان پیشرفت فیزیکی می‌توان درباره کیفیت پروژه و نحوه بهره‌برداری و مواردی از این دست نیز قضاوت کرد. طبعا نظارت بدون ترازو نه منطقی است و نه اطلاعات قابل تکیه‌ای به اعضای شورا می‌دهد.
شاکری در بخش دیگر سخنانش با اشاره به مکاتبه با هیات رییسه درباره دستکاری بودجه مصوب صحن قبل از ارسال برای فرمانداری توسط کمیسیون برنامه و بودجه، گفت: شاید آقای دبیر از لحن نامه من ناراحت شده باشد، اما من گلایه‌مندم و این موضوع را پیگیری می‌کنم. کمیسیون برنامه و بودجه حداقل در بخش فرهنگی و اجتماعی که ما رصد کرده‌ایم، بودجه را دستکاری کرده، ردیف‌هایی کم و زیاد و ردیف‌هایی را حذف و اضافه کرده و به تعبیر من، بودجه را شخم زده است. بنابراین آنچه که فرمانداری برای اجرا ابلاغ کرده، با آنچه در صحن تصویب شده و پیشنهاد کمیسیون فرهنگی و اجتماعی بود، متفاوت است.
وی با بیان اینکه کمیسیون برنامه و بودجه فقط باید مهندسی منابع و هزینه ها را پی بگیرد و صیانت از رعایت قوانین و الزامات نظام بودجه نویسی را انجام دهد و حق ورود و تعرض به ریز ردیف‌هایی که کمیسیون‌های تخصصی تنظیم کرده‌اند را ندارد، گفت: با تنی چند از اعضای کمیسیون فرهنگی اجتماعی در کمیسیون تلفیق حضور داشتیم و در آن جلسه مقرر شد پروژه ها و برنامه ها تغییر نکند (فایل صوتی آن قابل بازشنوائی است) و اطمینان داده شد کاهش از ردیف بودجه های جاری و نگهداشت صورت میگیرد و برای کاستن از سقف بودجه (350 میلیارد تومانی ماموریت فرهنگی اجتماعی) ، صرفا بخش هزینه‌های جاری تغییر کند.
وی در خاتمه سخنانش پیشنهاد داد گزارش مذکور برگردد و در اختیار کمیسیون‌های تخصصی شورا قرار بگیرد تا هر یک از منظر حوزه فعالیت خود آن را بررسی کنند و توصیه کرد کسی در صحن پیش از بررسی گزارش نظارتی (پروژه های 95 ) کمیسیونها تشکر نابجا نکند.
